| ZWIERZĘTA SPOŁECZNE
Delfiny tworzą społeczne organizacje. Ten fenomenalny aspekt ich życia zależny jest od trzech czynników: odżywiania, rozmnażania oraz unikania drapieżników.
U wielu gatunków liczba osobników w grupie nie jest stała. Grupy te charakteryzują się płynnością, niektóre delfiny odłączają się od stada i poszukują nowego, zaś inne przyłączają się. Tworzenie dużych zbiorowisk społecznych tych waleni ułatwia im zdobywanie pokarmu, kojarzenie oraz chroni przed atakiem drapieżników.
Największe społeczności tworzą gatunki oceaniczne, np. butlonosy. Grupy takie składają się nawet z 1000 i więcej osobników. Precyzyjnie zgrane ruchy i wspólna strategia łowcza pozwala tym zwierzętom na zdobycie wspólnego celu jakim jest pokarm. Taktyka polowania na ławice ryb opiera się na odnalezieniu takich zbiorowisk oraz "zbijanie ich w coraz mniejszą kulę" w celu ich opanowania.
W dużych stadach delfinów rzadko zauważalna jest hierarchia. Tutaj nikt nie jest przywódcą w przeciwieństwie do mniejszych stadek, gdzie na czele hierarchii znajduje się najsilniejszy samiec i prowadzi grupę delfinów. Niekiedy dyktatorskie zachowania przywódcy spotykają się z dezaprobatą pozostałych osobników co przejawia się buntem, wówczas dochodzi do "kłótni" w grupie.
Wyjątek stanowi delfin butlonosy, który przejawia zachowanie przywódcze nawet w większych grupach.
Tworzenie dużych społeczności pozwala delfinom uniknąć ataku drapieżnika przede wszystkim rekina. Samice ze swoimi maluchami otoczone są szczególnym "parasolem ochronnym" ponieważ zawsze znajdują się w środku stada. Otoczka, którą tworzy krąg delfinów minimalizuje ryzyko dotarcia wroga do młodych matek i ich dzieci.
Duże grupy delfinów są bardzo korzystne z punktu widzenia samców ponieważ ułatwiają dostęp do samic w celu kojarzenia się.
Niektóre gatunki delfinów przede wszystkim przybrzeżne tworzą małe grupy tzw. rodzinne, które liczą około 20 osobników. Mankamentem mniejszych społeczności są ograniczone siły przydatne w czasie żerowania oraz słabsza ochrona przed napastnikiem. Atutem zaś są szczególne więzi, które tworzą się pomiędzy spokrewnionymi delfinami. W mniejsze grupy łączą się także delfiny rzeczne, a często nawet żyją pojedynczo. |